O naszej Wspólnocie
A Duch i Oblubienica mówią:
«Przyjdź!»
A kto słyszy, niech powie:
«Przyjdź!»
I kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie,
kto chce, niech wody życia darmo zaczerpnie.
Ap 22, 17
Katolickie Braterstwo
Fundamenty
Niezależna Wspólnota Katolicka Dobrego Pasterza w Polsce
Nasza Wspólnota (Kościół) 18 maja 2024 uzyskał pełną autokefalię . Razem z pozostałymi Kościołami Katolickiego Braterstwa przynależymy do Kościołów tradycji niezależno-katolickiej. Nie jesteśmy Kościołem Rzymsko-katolickim ani żadnym z Kościołów Starokatolickich. Wobec wszystkich Kościołów i Wspólnot chrześcijańskich wyrażamy należny szacunek.
Działamy na terenie Polski (Kraków i O-święcim), jesteśmy świadomi naszych korzeni chrześcijańskich i katolickich, dlatego z otwartością serc i umysłów skierowaliśmy nasze kroki również poza granice ojczyzny, aby ubogacając się tradycją naszych Sióstr i Braci z innych Wspólnot oddać się dziełu ewangelizacji przepełnionej duchem ekumenizmu.
Posłannictwo
Nasza Wspólnota, na wzór Dobrego Pasterza, głosi Dobrą Nowinę wszystkim ludziom dobrej woli.
W szczególny sposób oddajemy się dziełu reewangelizacji, czyli głoszenia Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego Pana ludziom ochrzczonym, którzy zeszli z drogi przyjaźni z Bogiem.
Nikogo nie wykluczamy, nie zajmujemy się polityką i innymi sprawami, które łatwo powodują podziały. Dla nas najważniejszy jest człowiek, któremu mamy głosić kerygmat. Pragniemy aby jego sumienie ukształtowane Bo-żym światłem, pozwalało mu dokonywać właściwych wyborów dla dobra niego samego i bliźnich oraz doprowadziło do pełni wiary, do przyjęcia Jezusa, jako Pana i Zba-wiciela.
Katolickie Braterstwo
Katolickie Braterstwo (Katholischer Bruderbund) powstało 31 sierpnia 2020 i jest unią Niezależnych Kościołów Katolickich z Holandii, Niemiec i Kanady.
Każdy z Kościołów członkowskich jest w pełni autokefaliczny (niezależny) i funkcjonuje w oparciu o prawo własne.
Sprawowanie aktów władzy święceń jest w pełni uznawane w każdym z Ko- ściołów przynależących do Kato-lickiego Braterstwa.
Duchowość
Wyznajemy wiarę w Ojca i Syna i Ducha Świętego. Żywimy szczególne nabożeństwo do Maryi - Bożej Rodzicielki. Sprawujemy siedem sakra-mentów świętych.
Centrum naszego życia duchowego stanowi Msza Świętą sprawowana wg. naszego własnego rytu. Jej przedłużeniem jest modlitewne trwanie przed Jezusem Euchary-stycznym.
Każdego dnia jesteśmy zasłuchani w Słowo Boże. Praktykujemy codzienne rozmyślanie nad czytaniami mszalnymi z danego dnia. Sobota jest dla nas czasem przeżywania Lectio Divina czyli modlitewnej lektury Pisma Świętego.
Korzystając z duchowości ojców pustyni nasze życie kierujemy ku stałości i wytrwałości w dążeniu do świętości, przemiany obyczajów wg ewangelicznych wzorców oraz posłuszeństwu Bożemu Objawieniu.
Bardzo ważnym elementem naszego rozwoju jest lektura, szczególnie z zakresu nauk biblijnych, teologii oraz duchowości.
Sukcesja apostolska
Obok jurysdykcji to ważność sukcesji apostolskiej stanowi o ważności sprawowanych sakramentów świętych.
Nasza sukcesja jest mocno osadzona w długiej historii Kościoła Charyzmatycznego Kanady od którego się wywodzimy oraz Niezależnego Kościoła Katolickiego w Niemczech.
Nasza sukcesja ma swoje korzenie starokatolickie, mariawickie, rzymsko-katolickie oraz kościołów wschodnich.
Kardynał Edouard Gagnon, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, badając ważność święceń biskupich abpa Andre Leterier potwierdził ważność naszej sukcesji w swoim liście z 2002 roku.
Przystąpienie
Członkiem Wspólnoty zostaje się poprzez wyznanie wiary oraz podpisanie deklaracji członkostwa po odpowiednim okresie katechumenatu.
Osoby duchowne innych wyznań przyjmowane są do Wspólnoty, jako członkowie świeccy. Po okresie próby mogą dostać jurysdykcję na sprawowanie pełnienie posługi kapłańskiej według stopnia święceń, jeśli świecenia uznane są za ważnie przyjęte.
Do wszystkich zainteresowanych:
Po przestudiowaniu dokumentacji bpa André LeTelliera i jego poprzedników w sukcesji biskupiej, jestem przekonany, że został on ważnie konsekrowany na biskupa. Nie jest moim zamiarem wypowiadanie się na temat samej organizacji zarejestrowanej pod nazwą Katolicki Kościół Charyzmatyczny Kanady wraz z Konferencją Biskupów Katolickich Kanady
i Quebecu.
Ale nic nie pozwala mi wątpić w ważność święceń biskupich bpa André Letelliera dokonanych przez arcybiskupa André Barbeau i arcybiskupa Barbeau przez arcybiskupa Ignatiusa Charlesa Brearleya, prymasa Kościoła "Starokatolików" z siedzibą w Anglii.
Święcenia "starokatolików" są ogólnie uważane za takie same jak święcenia biskupów prawosławnych. Znam arcybiskupa Barbeau od ponad 60 lat, odkąd studiowaliśmy w Wielkim Seminarium Duchownym w Montrealu. Później miałem z nim niewielki kontakt, ponieważ sprawowałem swoją posługę z dala od tego miejsca. Ale zawsze był mi znany jako człowiek modlitwy, mistyk. Myślę, że jego uczniowie również są przede wszystkim ludźmi modlitwy"
+ Edouard Cardinal Gagnon, p.s.s. Montreal, 6 May 2002.